Walker Evans and the Barn

Tijdens zijn ‘veldwerk’ fotografeerde Evans steeds vaker achteloze, veronachtzaamde objecten, met de nadruk op verweerde reclame- en waarschuwingsbordjes en andere aanduidingtekens. Later begon hij zulke voorwerpen ook te verzamelen in zijn atelier om deze vervolgens eenmalig samen met zijn foto’s tentoon te stellen. Na zijn dood kwam de inhoud van het atelier en een groot aantal van de latere foto’s terecht in de collectie van het Metropolitan Museum of Art.

Volgens een anekdote zou Evans ooit een schuur (barn) vol met oude bordjes en voorwerpen hebben ontdekt. Hij zou de volledige inhoud ervan hebben opgekocht en deze opnieuw hebben geïnstalleerd op de oprijlaan van het huis van een vriend. Het is een anekdote die eens te meer voedsel geeft aan de gedachte dat Evans’ werk niet simpelweg onder te brengen is in een categorie als documentaire fotografie: hij gebruikte de camera eerder als medium om mee te ‘ontdekken’ dan om te ‘fabriceren’.

‘Walker Evans and the Barn’ neemt dit ethos als uitgangspunt. Ze beschouwt een aantal fundamentele esthetische vragen aan de hand van kunstenaars die alle met concrete, non-fictieve onderwerpen omgaan in hun werk, waarbij niet duidelijk is waar het proces van ontdekken ophoudt en waar het fabriceren begint, waar het documentair is en niet meer: werk waarin de individuele ervaring vrijwel samenvalt met de verbeelding ervan.

Dergelijk procesmatig werk van de vijf hedendaagse kunstenaars, afkomstig uit Nederland, Duitsland en de VS, krijgt in de tentoonstelling niet alleen een basis door foto’s en polaroids van Walker Evans. Ook wordt een serie foto’s getoond van componist en conceptuele kunstenaar Henry Flynt, die eind jaren ’70 systematisch graffiti trachtte te documenteren van het collectief SAMO©, waar onder andere Jean-Michel Basquiat deel van uitmaakte. Hij zag deze graffiti als een nieuw soort uiting die spotte met de commercie van zowel de mainstream als de underground cultuur.

Daarnaast is de videofilm Shopping Bag Spirits and Freeway Fetishes: Reflections On Ritual Space uit 1980 te zien. Deze film van Barbara McCullough is een persoonlijke onderzoek van de kunstenaar en filmmaker naar de relatie tussen kunst en ritueel. De film toont onder meer hoe David Hammons een kunstwerk tot stand brengt op straat. Een derde ‘klassiek’ onderdeel van de tentoonstelling tenslotte bestaat uit documentatie van een tentoonstelling en boek From Green Glass To Airplane van Gabriel Orozco, geproduceerd door het Stedelijk Museum in respectievelijk 1997 en 2001.

De bijdrage van Keith Stern-Pirlot aan de tentoonstelling bestaat uit een werk dat vlak voor of tijdens de opening ter plaatse geproduceerd wordt. Van Wolfgang Breuer is zowel werk opgenomen in de tentoonstelling als buiten, in de stad, waarvan de precieze locatie wordt aangegeven in SMBA.

‘Walker Evans and the Barn’ is samengesteld door kunstenaar Jeremiah Day, die lange tijd in Los Angeles woonde en werkte voordat hij in 2003 naar Nederland kwam voor een residentie aan de Rijksakademie voor Beeldende Kunsten.

Bij de tentoonstelling verschijnt de gratis verkrijgbare SMBA Nieuwsbrief nr. 113 (NL/EN) met een bijdrage van Jeremiah Day over de verschillende werken in de tentoonstelling. In het kader van zijn expositie publiceert tijdschrift Metropolis M volgende maand een essay van Day.

Met speciale dank aan:

Andrea Rosen Gallery, New York; The Emily Harvey Foundation / Christian Xatrec, New York; Jeffrey Thompson, Amenia; Bill and Sandy Christenberry, Washington DC; Martijn van Nieuwenhuijzen, Amsterdam.

Meer informatie en beeldmateriaal: mail@smba.nl of 020 4220471

Stedelijk Museum Bureau Amsterdam

Rozenstraat 59

Open: dinsdag t/m zondag van 11 tot 17 uur

Gesloten op 25 december en 1 januari

www.smba.nl

020-4220471