The Marx Lounge - Overige Activiteiten

Vrijdag 29 april en vrijdag 13 mei. 15:00 – 17:00u: Lezingen door literatuurwetenschappers Joost de Bloois en Ernst van den Hemel: ‘Art & Communism: An Introduction to Alain Badiou’s Inaesthetics’. Voertaal Engels.

Deze kleine serie van twee lezingen geeft een introductie op de dissidente esthetica van filosoof Alain Badiou. Alain Badiou (1937, Rabat, Marokko) is hoogleraar filosofie aan de European Graduate School in Saas-Fee, Zwitserland. In de jaren zestig raakte hij actief betrokken bij linkse politieke partijen in Frankrijk en hield hij zich bezig met de dekolonisatie van Algerije. Badiou staat bekend om zijn postmarxistische gedachtegoed en zijn kritiek op het postmodernisme.

De nadruk van de lezingen ligt op Badiou’s fundamentele notie van inesthetica en de onderbouwing en politieke relevantie en toepassing daarvan. Centraal hierin staat Badiou’s Handbook of Inaesthetics en zijn recente teksten betreffende communisme, om zo het verband tussen hedendaagse kunst en radicale politiek te onderzoeken en het belang van zijn filosofie aan te kaarten.

Joost de Bloois en Ernst van den Hemel zijn beide werkzaam aan de leerstoelgroep Literatuurwetenschap van de Universiteit van Amsterdam. Zij werken momenteel aan een boek over Alain Badiou’s inesthetica dat volgens jaar gepubliceerd zal worden, en in het kader hier van hebben zij Badiou recentelijk nog geïnterviewd.

Dinsdag 24 mei, aanvang 20:30u: (in plaats van 19 mei) Filmvertoning van The Forgotten Space, met een inleiding door Sven Lütticken, een publiek interview met Noël Burch en de presentatie van Open #21, cahier voor kunst en het publieke domein. Voertaal Engels.

In het filmische essay The Forgotten Space (2010) trekt fotograaf-filmer-schrijver Allan Sekula er op uit met de Frans-Amerikaanse regisseur en filmhistoricus Noël Burch. Samen verkennen ze de zee; de “vergeten ruimte van onze moderne tijd, waar globalisering op de meest prangende wijze zichtbaar wordt”.

The Forgotten Space gaat over de triomftocht van het containervervoer. Meer dan 90% van het goederenvervoer wereldwijd verloopt via de zee. Rode draad is de relatie tussen de vervoersstromen op zee en de globalisering; de film toont de sluipende voortgang van een industrie die zich over de hele wereld heeft kunnen verspreiden en zo onzichtbaar is voor politiek en samenleving.

Voorafgaand aan de inleiding voor Sven Lütticken presenteert hoofdredacteur Jorinde Seijdel, de nieuwe Open #21, cahier voor kunst en het publieke domein, getiteld '(Im)Mobiliteit. Onderzoek naar de grenzen van hypermobiliteit'. Open is een initiatief van SKOR | Stichting Kunst en Openbare Ruimte en wordt uitgegeven door NAi Uitgevers.

Kunsthistoricus en criticus Sven Lütticken is werkzaam aan de Vrije Universiteit waar hij zich specialiseert in moderne en hedendaagse kunst, kunstkritiek en kunst- en mediatheorie.

De uit Parijs afkomstige Noël Burch, regisseur van The Forgotten Space, is filmhistoricus en theoreticus. Zijn publicaties bestaan uit films en boeken waarin onderwerpen als de Japanse film, de 'primitieve manier van representatie' in de vroege film en het filmische essay naar voren komen.

Bekijk hier de filmtrailer van The Forgotten Space.

Woensdag 25 mei, 20.00u:Debat: Fiscalicide. Marx, Sloterdijk, of: het kapitalisme tussen geven en nemen.

Peter Sloterdijk, een van de bekendste filosofen van deze tijd, gooide in 2009 een knuppel in het hoenderhok van de Duitse verzorgingsstaat met een kort essay in de Frankfurter Allgemeine. Hij pleitte voor afschaffing van het belastingstelsel dat volgens hem de rijken ontslaat van hun verantwoordelijkheid voor de maatschappij. Hij stelt dat we nu een ‘cultuur van het geven’ nodig hebben - en dat is iets anders dan belasting betalen. Talloze politici, filosofen, economen vielen over hem heen en kwalificeerden hem als een rechtse goeroe die de verworvenheden van de sociaaldemocratie zou willen aantasten.

Maar hoe rechts is Sloterdijk eigenlijk? Men vergeet nogal eens dat het essay een bijdrage was in een serie over ‘de toekomst van het kapitalisme’, voorzien van een vet vraagteken. Sloterdijks inbreng is ook een poging terug te gaan naar Marx’ kritiek op het kapitalisme, en de tegenstellingen tussen arm en rijk opnieuw ter discussie te stellen. Hoe stelt Sloterdijk zich dat voor? Daarover geeft filosoof en Sloterdijk-kenner Laurens ten Kate een korte inleiding. Daarna modereert hij een gedachtewisseling met drie filosofen die op dit punt met elkaar, en met Sloterdijks voorstel, in gesprek gaan.

Met medewerking van:

Ewald Engelen, filosoof en hoogleraar Financiële Geografie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij publiceert regelmatig over economische actualiteit in de Groene Amsterdammer.

Liesbeth Noordegraaf-Eelens, filosoof en econoom. Zij is als onderzoeker werkzaam aan de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur in Den Haag en de Erasmus School of Economics in Rotterdam.

Theo W.A. de Wit, is als politiek filosoof verbonden aan de Universiteit van Tilburg, en bijzonder hoogleraar op het gebied van de geestelijke verzorging in justitiële inrichtingen en publiceert over kwesties rond religie en politiek.

Laurens ten Kate is filosoof en religiewetenschapper. Hij is werkzaam aan de Universiteit voor Humanistiek en uitgever van het werk van Peter Sloterdijk.

De tekst van het essay uit 2009 is te vinden op www.cicero.de (‘Kleptokratie des Staates’) Een uitvoerige terugblik van Sloterdijk op het gehele debat is na te lezen in Die nehmende Hand und die gebende Seite (Suhrkamp, 2010). Voor meer informatie over het debat, zie dossier Sloterdijk: www.groene.nl

Zaterdag 28 mei, aanvang 15:30u: ‘Destruction of the Orchestra’ door Jeronimo Voss. Voertaal Engels.

De Duitse kunstenaar Voss neemt de theater-experimenten van de Sovjet avant-garde als referentiekader. Voss’ kunstwerken worden bespeeld door lichtobjecten: tekeningen worden geprojecteerd als dia’s of door overheadprojectoren, gecontroleerd door lichaamloze handen. Hoe is de analyse van Marx te gebruiken in de artistieke productie? Voss zal dit bespreken in combinatie met zijn eigen werk. Hij zal beargumenteren waarom de hedendaagse installatiekunst als vertalingen van de modernistische Sovjet avant-garde toneel in het heden kan worden gezien.